Powtórnie obserwuję 30 dni wege. Niestety większość przepisów polega na odpakowaniu gotowych roślinnych zamienników mięsa. Utwierdzam się więc w przekonaniu, że pogodzenie diety wegańskiej z kupowaniem produktów bio jest karkołomnym wyczynem.
Leitmotiv przedświąteczny – czekolada. W ciasteczkach, deserze, kremach. Wersje wegańskie i nie tylko.
Dzięki współpracy członków grupy zakupowej działającej przy Horreum trafia na nasze stoły zwykłe niezwykłe pożywienie. Tym razem udało nam się sprowadzić żurawinę wielkoowocową z gospodarstwa ekologicznego.
Przy okazji robienia konfitur – mała cegiełka w dyskusji „lokalność kontra bioróżnorodność/ekologia”.
Jedni podróżują palcem po mapie. Sa też i tacy co na latającym dywanie. Wychodzi na to, że podróżuję obecnie w… garnku.
Co dasz piekarzowi, nie dasz lekarzowi. Dlatego wciąż upieramy się przy zdrowym pożywieniu. Mimo, że konfitura z owoców żurawiny traci praktycznie witaminę C, to zawartośc pozostałych antyoksydantów spada tylko o 35%.
Jakoś tak przedziwnie było, że najgorszą lasagne jadłam na watykańskim wzgórzu, najpaskudniejsze spaghetti w okolicach Rzymu, o caponacie w Palermo i sycylijskiej bułce z plastrem placka z ciecierzycy nie wspomnę. Są i świetliste momenty: pizza z otwartymi różnobarwnymi muszlami jedzona na florenckim krawężniku, najbardziej orzechowe lody w Turynie, widok zmrożonego limoncello.
Krakersy z mąki orkiszowej bio w dyskoncie niespożywczym, fiasko receptur z sieci na „najlepsze krakersy”. Finał, który można podsumować prosto – „no i co z tego, że ze Szwecji?”.
Tym razem z wytłoczyn pozostałych po wyciśnięciu soku ze szpinaku powstały kopytka. Podane ze smażonymi na oliwie listkami szałwii. Po prostu kolejny przepis z serii rozwiązań eco freaka w odpowiedzi na wyzwanie Polskiego Stowarzyszenia Zero Waste, które niezmiennie inspiruje.
Dzień mleka roślinnego w Fundacji Viva i veganhorreum. Test mleka konopnego.
Pełnia lata. Już nie tylko jasne zielenie sałaty i głębsze odcienie ogórkowych garniturów. Wystarczy na moment spuścić wzrok z papryki, a zmienia ona kolor na żółty, później czerwienieje. Różnobarwne i różnokształtne pomidory leżakują, co nadaje im charakteru. Stos warzyw zmieni się wkrótce w kolejne posiłki i wypełnienie słoików.
